Al sinds de tijd van de oude Egyptenaren leeft het idee om vereeuwigd te worden als ziel. Destijds gebeurde dit voor bijzonder hooggeplaatste personen door middel van het balsemen van het lichaam. Als het lichaam behouden bleef dan zou wellicht ook de geest vereeuwigen.
In deze tijd waarin wetenschap een aanvoerende rol heeft in de psychologie van de moderne mens, wordt er aan andere oplossingen gedacht. Hoe ziet dat eruit? Je kunt je laten invriezen. Ingevroren cellen slijten niet meer. Het heet Cryonisme (in het Engels: cryonics) en het is een procedure waarbij mensen die klinisch dood zijn, worden “ingevroren”. Meestal wordt daarbij het hele lichaam bewaard, maar soms worden ook alleen de hersenen bewaard. Het te bewaren weefsel wordt zo behandeld dat het in principe onbeperkt houdbaar blijft.
Slechts de nieuwste technologische ontwikkelingen scheiden de mens van de mogelijkheid om deze onaangetaste cellen weer als geheel in symbiose tot leven te wekken. De vraag blijft dan wel: als dit ooit mogelijk is, zijn de herinneringen bij deze persoon nog paraat of zijn deze verdwenen?
Het is misschien wel de ultieme vorm van ijdelheid om over 5000 jaar weer opnieuw te willen leven, maar ijdelheid is al zo oud als de mensheid. Vooralsnog is alleen het invriezen van het stoffelijk overschot mogelijk en het opnieuw tot leven brengen wellicht iets voor de toekomst.
Die invries-mogelijkheid is voorlopig alleen voor de rijken weggelegd; Kosten 150.000 dollar
Op dit moment bestaat daar een instituut voor in de Verenigde Staten; The Cryonics Institute. Het is opgericht als ‘een samenwerkingsinstituut zonder winstoogmerk’. Het heeft meer dan 1000 leden en ruim 100 ‘patiënten/cliënten’ die op dit moment al zijn ingevroren.
De oprichting is zo’n 45 jaar geleden gedaan in de Verenigde Staten door Robert Ettinger, een man die als soldaat meevocht in de tweede wereldoorlog vocht en toentertijd op het punt stond zijn benen kwijt te raken. Dat gebeurde overigens niet door goed medisch ingrijpen, maar in de ziekenhuizen leerde hij dat door ledematen in te vriezen bepaalde cellen beter bewaard bleven. Dat bracht hem op het idee om hier een instituut voor op te richten en hij schreef het boek ‘The Prospect of Immortality’. Het idee is dat de bij dit instituut aangesloten mensen geloven dat de medische technologie dusdanig vooruit zal gaan in de toekomst, dat het tot leven wekken van degenen die ingevroren zijn wel degelijk ooit realiteit zal worden. Als president van het instituut heeft hij zich levenslang ingezet, totdat hij overleed op 92-jarige leeftijd. Tot zover de oorsprong van het cryonisme.
Wat is er mogelijk op dit moment?
Laten we daarvoor kijken naar hoe cryonisme in de praktijk werkt? Meteen nadat het hart stopt zijn de hersenen nog actief en is het lichaam nog intact. Dat is het moment dat er direct actie moet worden ondernomen. De zojuist overledene wordt in een ijsbad gelegd en er worden middelen toegediend om de cellen te behouden. Daarna wordt het lichaam afgekoeld tot min 196 graden Celsius.
In dit kader moeten we gelijk kijken naar wat (nog) NIET mogelijk is. Er zijn namelijk veel mensen met een ongeneselijke ziekte en de medische prognose op afzienbare tijd te zullen overlijden, die hun hoop hebben gevestigd op het feit de medische wetenschap hen over een x-aantal jaren wel kan genezen. Zij zouden zich in dit stadium van hun leven al willen laten invriezen, dus VOOR dat ze in een verdergaand stadium van aftakeling op natuurlijke wijze overlijden. Dat is in ieder geval in de Verenigde staten echter wettelijk niet toegestaan. Er zijn ook best veel mensen die nu gevoelsmatig klaar zijn met hun leven of deze tijd en die , soms uit pure nieuwsgierigheid, graag over een groot aantal jaren een nieuw leven in een dan nieuwe wereld willen oppakken. Die mogelijkheid is er dus nu wettelijk ook niet.
Of dit ooit zal veranderen en het wetenschappelijk gaat lukken om ‘ingevrorenen’ tot leven te wekken? Die vraag blijft voorlopig open staan. Wie niet waagt, die niet wint, kun je zeggen… maar de vraag blijft: Stel dat het lukt; Wat gaan we dan met zoveel gereïncarneerde mensen doen en wat is de status van hun geheugen en hersenen als ze tot leven zijn gewekt? Of is voor de mensheid de weg tegen die tijd open richting andere planeten of sterrenstelsels? Met dergelijke vragen begeven we ons nu nog volledig op het terrein van de sciencefiction en dan hebben we alle ethische en religieuze beschouwingen in deze voor het gemak nog maar even buiten dit kader gelaten.
De toekomst is ongewis en wij zullen op korte termijn het antwoord op deze vragen nooit weten. Maar dat het plan van de cryonisten ambitieus is, is toch wel een feit.
Meer informatie en achtergronden kunt u vinden op de website van het instituut: www.cryonics.org