Waarom natuurbegraven echt een goed idee is…
Het verkleinen van je ecologische footprint en het ruimtegebrek op traditionele kerkhoven zijn 2 goede redenen… maar past zoiets ook binnen een geloof?
Wij hebben maart 2022 een vlog gemaakt over de rol van de kerk in tijden van verdriet een rouw. We vroegen dominee Fokko Kuipers van de protestantse gemeente Nunspeet ook naar zijn mening over het natuurbegraven binnen de kerk en het geloof.
Natuurbegraven: wat mag wel en wat mag niet?
Een natuurbegraafplaats is een plek waar de graven opgaan in de natuur en waar het behoud of de ontwikkeling van de natuur een doelstelling is. Daarom zijn er ook strikte regels om de natuur te beschermen. Er kunnen overledenen in een grafkist of lijkwade worden begraven maar ook urnen met asresten. Het verstrooien van as is niet mogelijk in het natuurgebied
Op een natuurbegraafplaats mogen geen traditionele grafzerken of monumenten van niet in de natuur behorende materialen geplaatst worden. De graven mogen wel voorzien worden van een houten gedenkschijf of – waar dat mogelijk is – van een herinneringsboom. De graven moeten op termijn opgaan in de natuur.
Bij natuurbegraven is ieder natuurgraf bestemd voor één persoon. De grond wordt dus maar één keer geopend en gesloten en blijft voor eeuwig bestemd voor die overledene. Als de ruimte beschikbaar is kan men wel twee graven naast elkaar vastleggen.
Kisten, urnen of lijkwades mogen alleen van natuurlijke materialen zijn. Er is een brede keuze uit milieuvriendelijke kisten en urnen. Zoals een kist van wilgentenen, bamboe of ongelakt hout met een biologisch afbreekbare binnenbekleding zoals katoen. Bij een crematie kan gekozen worden voor bijvoorbeeld een urn van ongebakken klei of een zeezouten urn.
Ook voor de stoffen waarin de overledene begraven wordt, bijvoorbeeld de schoenen, kleding, sieraden, maar ook eventueel de lijkwade, geldt dat zij gemaakt moeten zijn van makkelijk afbreekbare stoffen zoals katoen of linnen. Uitwendige protheses zoals pacemakers en sieraden mogen niet mee begraven worden. Inwendige protheses zijn wel toegestaan.
Bij de plechtigheid mogen er bloemen op het natuurgraf gelegd worden maar twee weken na de uitvaart mag dit niet mee en worden de bloemen die nog op het graf liggen verwijderd.
Het is niet toegestaan om een kaarsje te branden of om plantjes te planten of het graf op een andere manier te markeren met mos of schors en dergelijke. De reden hiervoor is dat het natuurlijk aangezicht van de natuurbegraafplaats, dat in de eerste plaats een natuurgebied is, zo min mogelijk verstoord moet worden.