Hoe we omgaan met de dood en het herdenken van overledenen is nogal cultuurbepaald. Omdat we bij uitstek ‘genieten van verschillen’ laten we u hier kennismaken met een in onze Westerse ogen hele bijzondere en nogal afschrikwekkende manier.
In Indonesië, in de provincie Tana Toraja, zijn begrafenisrituelen ‘een beetje anders’ dan in onze maatschappij. Het jaarlijkse Ma’Nene-ritueel is daar het feest van de voorouderverering. Van iedere gestorvene wordt het lichaam gemummificeerd met natuurlijke ingrediënten en begraven in een rotsgraf. Dit mummificatieproces maakt het voor de familie mogelijk om ieder jaar in augustus de dode uit het graf te halen.
Tijdens dat ritueel toon de Torajan-bevolking trots hun dode familieleden nadat ze hen nieuwe kleren hebben aangetrokken om daarmee respect te tonen aan hun dierbaren. Dit ritueel, dat zich vertaalt als “de ceremonie van het reinigen van het lijk”, bestaat al meer dan een eeuw.
Bij de Torajan wordt de dood niet als verdrietig of angstaanjagend opgevat en ziet men het opgraven van mummies is een manier om contact te maken met de dood en op de een of andere manier deze te overstijgen. Stof en puin worden van de mummies verwijderd en vervolgens worden de lichamen opnieuw aangekleed. Belangrijke persoonlijke spullen, zoals een bril, worden bij de overledene gelaten.
Om te voorkomen dat het stof van een geraamte wordt ingeademd dragen veel mensen vooral tijdens de reiniging beschermende maskers:
De onderste foto’s bij dit bericht zijn gemaakt door fotograaf Paul Koudounaris (website: empiredelamort.com) die gespecialiseerd is in het documenteren van de riten waarmee mensen van verschillende culturen de dood tegemoet treden en zelfs vieren. In onze ogen lijkt dit festival lijkt misschien heel macaber, maar voor de inwoners van Tana Toraja is het een oprechte uiting van een liefde die zelfs de dood niet kan overwinnen.
